دلُم امروز به آرومیِ خود خو کرده
وای جونُم! وای دلبر!
یاد چشمونِ سیاهش منو جادو کرده
وای جونُم! وای دلبر!
دلُم امروز به آرومیِ خود خو کرده
وای جونُم! وای دلبر!
یاد چشمونِ سیاهش منو جادو کرده
وای جونُم! وای دلبر!
دلُم پِیِش پر می زنه
به هر دری، در می زنه
به هر خونه سر می زنه
دلُم پِیِش پر می زنه
به هر دری، در می زنه
به هر خونه سر می زنه
دلُم دلُم دلُم
وای جونُم! وای دلبر!
یاد چشمونِ سیاهش منو جادو کرده
وای جونُم! وای دلبر!
دلُم امروز به آرومیِ خود خو کرده
وای جونُم! وای دلبر!
یاد چشمونِ سیاهش منو جادو کرده
وای جونُم! وای دلبر!
دلُم پِیِش پر می زنه
به هر دری، در می زنه
به هر خونه سر می زنه
دلُم پِیِش پر می زنه
به هر دری، در می زنه
به هر خونه سر می زنه
دلُم دلُم دلُم
هنوز از دست غمش دیده ما گریونه
وای جونُم! وای دلبر!
بعد عمری هنوزم مرغ دلُم نالونه
وای جونُم! وای دلبر!
می رُم می گردُم سر به سر
دشت و دمن، کوه و کمر
می رُم از او گیرُم خبر
می رُم می گردُم سر به سر
دشت و دمن، کوه و کمر
می رُم از او گیرُم خبر
می رُم می رُم می رُم
وای جونُم! وای دلبر!
بعد عمری هنوزم مرغ دلُم نالونه
وای جونُم! وای دلبر!
می رُم می گردُم سر به سر
دشت و دمن، کوه و کمر
می رُم از او گیرُم خبر
می رُم می گردُم سر به سر
دشت و دمن، کوه و کمر
می رُم از او گیرُم خبر
می رُم می رُم می رُم
خدا مهربونه، یار عاشقونه، دل ما جوونه
وای! وای! وای!
خدا مهربونه، یار عاشقونه، دل ما جوونه
وای! وای! وای!
وای! وای! وای!
خدا مهربونه، یار عاشقونه، دل ما جوونه
وای! وای! وای!